کد مطلب:26906 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

مگر ما مسلمانان اعتقاد نداريم كه تمام امور و كارها نزد خداوند آشكار و آسان است و هيچ كاري نزد خداوند مشكلتر از كار ديگر نيست; پس منظور آية 27 سورة روم چيست؟

قرآن كريم در آية فوق، با كوتاهترين استدلال، امكان معاد را اثبات كرده است، در اين استدلال آمده است: شما معتقديد آغاز آفرينش از او است، پس چرا بازگشت كه از آن آسانتر است از او نباشد؟ وَ هُوَ الَّذِي يَبْدَؤُاْ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُو وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَيْه. اعاده چيزي از آغاز آن آسانتر است، زيرا در آغاز، اصلا چيزي نبود و خدا آن را خلق كرد، ولي در اعاده، دست كم مواد اصلي آفرينش موجود است، قسمتي در لابهلاي خاكهاي زمين و قسمتي نيز در فضا پراكنده است، تنها عملي كه صورت ميگيرد، نظام دادن و صورتبندي آن است.

توجه به اين نكته ضروري است كه تعبير به آسان بودن و سخت بودن از دريچة فكر ما است، ولي براي وجودي كه بي نهايت است، سخت و آسان هيچ تفاوتي ندارد. سختي و آساني در آن جايي است كه قدرت محدود باشد كه شخص از عهدة كاري به خوبي برآيد و از عهدة كار ديگري به زحمت بيفتد، اما هنگامي كه قدرت نامحدود باشد كار سخت و آسان معنا ندارد. به تعبير ديگر، برداشتن عظيمترين كوههاي روي زمين، براي خداوند به همان اندازه آسان است كه برداشتن يك پركاه!

به همين دليل، بلافاصله در ذيل آيه فوق ميفرمايد: وَ لَهُ الْمَثَلُ الاْ ئَعْلَيَ فِي السَّمَـَوَ َتِ وَ الاْ ئَرْض; و براي او توصيف برتر در آسمان و زمين است، زيرا هر وصفي كمالي از علم، قدرت، مالكيت، عظمت و...، دربارة موجودي تصور كنيم، بهترين و كاملترين مصداق آن نزد خدا است، اوصاف موجودات غير از خدا عارضي است، ولي صفات خداوند ذاتي و اصلي است; پس او منبع اصلي تمام كمالات است، و الفاظي كه در بيان مقاصد ما به كار ميرود، نميتواند بيانگر اوصاف او باشد.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 16، ص 410، دارالكتب الاسلامية / تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، ترجمة سيد محمد باقر موسوي همداني، ج 16، ص 273ـ278، نشر بنياد علمي و فكري علامه طباطبايي.)